Padova - Lotte & Andries

Andries Roets
Lotte Van Hove


Wie de kans krijgt om als student een semester (of eventueel langer) te gaan studeren in Italië, moet hierbij zeker Padova overwegen. Het is een charmante grootstad die toch de gezelligheid heeft van een kleinere stad. Je kan het min of meer vergelijken met Gent, met heel wat leuke straatjes, mooie geveltjes en een aantal knappe pleinen. Wie graag in zo’n stad zou vertoeven, raden wij dan ook ten zeerste Padova aan. Ook Trieste schijnt leuk te zijn, maar dat is dan eerder voor mensen die een heel academiejaar van huis willen/kunnen zijn. Forlì ligt niet heel ver van Bologna, ook een leuke stad, maar daar zit je toch een eind van het centrum, en Milaan is een bruisende metropool, met mooie, maar ook minder fraaie buurten. Ons leek Padova dus het meest geschikt als bestemming, aangezien we allebei wel van een gezellige drukte houden, niet meer, maar zeker ook niet minder.

Wie kiest voor Padova bespaart zichzelf ook sowieso al de moeite om een kot of appartement te zoeken. In Padova is een organisatie, Sassa Service, waarvoor je op voorhand een Accomodation Form moet invullen. Die organisatie zorgt er dan voor dat je een plek krijgt binnen één van de vele residenties van het ESU-netwerk. Die staat in voor de opvang van de studenten in Padova, zowel Erasmussers als niet-Erasmussers. Voordeel hiervan is dat je in zulke residenties dus vaak met enkele honderden studenten zit van overal ter wereld, en zeker ook met voldoende Italianen, wat het gebruik van het Italiaans zeker ten goede komt. Wij raden echter de residentie af waar Andries heeft gezeten, Copernico, aangezien die tot op heden niet over een keuken beschikte, wat echt wel tot ergernissen heeft geleid. Gelukkig kon hij terugvallen op Lotte, die in Ceccarelli (een andere residentie) over een dubbele kamer (zij + een ander meisje) beschikte die via een gemeenschappelijke keuken grensde aan een andere dubbele kamer met ook twee meisjes in. Éen keuken dus voor vier personen, wat ook een vlotter gebruik van het Italiaans in de hand heeft gewerkt, aangezien twee van de drie “keukengenoten” van Lotte Italiaans waren. Sassa Service regelt alles, de dag dat je aankomt in Padova hoef je je alleen maar te gaan aanmelden en dan krijg je de sleutel van jouw kamer. Wie eventueel vroeger dan de overeengekomen datum in Padova aankomt, kan terecht in een jeugdherberg. Wij hebben dit niet gedaan, maar achteraf bekeken was het misschien wel handiger geweest om bijvoorbeeld een week voordat we onze kamer kregen toch al naar daar af te reizen zodat we onze paperassen wat vroeger in orde hadden kunnen brengen.

Dit brengt ons meteen bij de meest vervelende zaak. Erasmussers moeten heel wat papierwerk verrichten alvorens in orde te zijn bij de universiteit, de verblijfplaats en de stad Padova zelf. Wat wij aanraden is om hierbij de Italiaanse levensstijl ter harte te nemen en je niet te druk te maken in de administratieve rompslomp die er bij komt kijken. Italianen kijken niet naar details, zolang je papieren aan het einde van de rit in orde zijn, zit dat wel snor! Begin dus niet te panikeren als je na één week nog altijd niet langs het ene kantoor of bureau bent gepasseerd, Italianen zijn echt wel tolerant en geven zelf ook de indruk niet echt hard achter de Erasmussers aan te zitten. Het is redelijk wat op en af lopen van kantoor tot kantoor, maar het wordt wel op een degelijke manier uitgelegd, en als je alles op het gemakje doet in de eerste maand, dan ben je zeker in orde.

Financieel gezien valt Padova zeer goed mee. Lotte betaalde in Ceccarelli 180 euro per maand voor haar dubbele kamer (met volledig uitgeruste keuken, badkamer, wasmachine en televisie), Andries in Copernico 225 euro per maand voor een enkele kamer (met een badkamer die hij deelde met z’n buur, zonder keuken of gemeenschappelijke refter). De luxe van een enkele kamer is echter wel handig, zeker als je graag ook eens alleen bent, om bvb te studeren of te skypen met thuis. Echt veel geld hebben we niet uitgegeven, we kookten bijna iedere avond zelf in Lotte’s keuken (vaak in uitgebreide compagnieën van allerhande nationaliteiten), en kochten onze ingrediënten in de slechts 50 meter verder liggende Eurospar. Hadden we geen zin in koken, dan gingen we om pizza (spotgoedkoop in Italië!). Wij denken dat je als kotstudent in Antwerpen een vergelijkbaar budget spendeert, al kunnen we dat niet met zekerheid zeggen, aangezien we beiden steeds pendelden tussen thuis en Lessius. Maar echt duur is het leven er dus zeker niet. Als je ouders bovenop de beurs die je ontvangt een maandelijks zakcentje storten, dan overleef je zeker wel (wie weet verdien je er dan zelfs aan ;-)).

Het vervoersmiddel bij uitstek in Padova is een fiets, schaf je die dus zo snel mogelijk aan. Het park aan de cappella degli scrovegni staat bekend om z’n ietwat ongure fietsenhandel; als je daar een beetje zoekend rondkijkt word je gegarandeerd aangesproken door vreemdere types met de vraag “vuoi una bici?”. Voor 15 EUR heb je daar dus snel een (weliswaar gestolen) fiets. Wij voelden ons minder avontuurlijk en hebben onze fiets bij een fietsenmaker in de buurt van Andries zijn residentie gekocht (Via Belzoni), dit was duurder, maar onze fietsen waren wel relatief in orde. Het spreekt voor zich dat je best investeert in een stevig slot!

Padova is een bruisende studentenstad met heel wat erasmussers en dat zal je geweten hebben. De uitgaansavond valt er op woensdag (in tegenstelling tot de gekende donderdagavond bij ons in België). Alle studenten uit Padova verzamelen dan op Piazza delle Erbe, een heel mooi en gezellig plein in het centrum van de stad, om te babbelen, muziek te maken en te drinken. Heel gezellig! Drank haal je in de naburige barretjes, maar die sluiten om middernacht op politiebevel (teveel nachtlawaai). Italiaanse studenten beginnen dus gewoon vroeger te drinken. Wil je graag langer doorgaan dan tot middernacht, dan zijn er de discotheken Banale en Fishmarket (staar je niet blind op de naam discotheek, het zijn eerder veredelde jeugdhuizen waar toffe feestjes worden gehouden). Daar worden elke zondag (Banale) en elke woensdag (Fishmarket) Erasmusfeestjes georganiseerd met (hoe kan het ook anders) fikse kortingen voor erasmussers. Inkom betaal je slechts een keer (10 EUR, of 5 EUR wanneer je op een eramusfeestje komt), dan krijg je een lidkaartje waarmee je heel het verdere jaar gratis binnenkan.
Wil je het iets rustiger, dan zijn er de talrijke barretjes waar je kan langsgaan voor een koffietje (eens je Italiaanse koffie hebt gedronken, wil je geen Belgische meer) en een babbel.

We raden je ook aan om zoveel mogelijk de toerist uit te hangen. Verona, Bologna, Milaan en natuurlijk Venetië zijn heel gemakkelijk bereikbaar met de trein. Venetië is een ritje van amper een halfuurtje dus bijna een verplichte stop wanneer je bezoek hebt. Ook Verona is absoluut de moeite en slechts een klein uurtje trein. Milaan is een treinrit van 3 uur, maar wij hebben er een weekendje van gemaakt en zijn de andere Lessiusstudenten daar gaan bezoeken.

Natuurlijk moest er ook gestudeerd worden. Wij volgden les aan de Università degli Studi aan de faculteit lettere e filosofia. Een echte vertaler-tolk opleiding bestaat daar niet dus het was best even zoeken naar een passend lessenrooster. Onze erasmuscontactpersoon in Padova, Marleen Mertens, gaf ons dan de raad om vakken te gaan ‘shoppen’. Interessante vakken uitproberen en dan contact opnemen met de docenten. Allemaal volgens de Italiaanse mentaliteit “maak je niet druk, het komt ooit wel in orde”. De vakken waar we uiteindelijk voor kozen waren:

• Nederlands (11 studiepunten) (Mediazione Linguistica di Olandese)
Dit vak bestond uit vertalen (N-I). Wij kregen hier privéles (1 uurtje per week). Elke week moesten we een vertaling voorbereiden en verbeterden we die samen met docente Marleen Mertens (een Vlaamse die uitgeweken is naar Italië en daar al zo’n 30 jaar lang woont). Dit was geen permanente evaluatie, we kregen op het einde van de rit ook gewoon een vertaalexamen. Wekelijks vertalen met een goede begeleiding heeft ons daar enorm veel bijgeleerd.
Verder volgden we ook in het vierde jaar grammatica Nederlands (1 uurtje per week). Dit was eigenlijk helemaal niet zo gemakkelijk, maar wel interessant omdat die grammatica vanuit het standpunt bekeken werd van iemand die Nederlands leert. Het deed ons dus nadenken over dingen die voor ons heel vanzelfsprekend zijn.
We kregen natuurlijk ook vertaalopdrachten van het Italiaans naar het Nederlands, daarvoor kregen we samen les met de Italiaanse studenten(dat waren er hooguit 5, dus een heel erg groot verschil maakt dit niet). Onze teksten verbeterden we via een chatboxsysteem waar iedereen dan zijn vertaalvoorstellen in typte. Voor dit onderdeel kregen wij ook een vertaalexamen, de Italiaanse studenten niet.

• Frans
Hier hebben we even voor moeten zoeken. Het bleek niet eenvoudig om geschikte vakken te vinden op een vergelijkbaar niveau als in België met dan nog eens het juiste aantal studiepunten. Na overleg met mevr. Henrot (docente Frans, uitgeweken Waalse) kozen we voor een aangepast programma waar zij ons dan 9 studiepunten voor heeft gegeven. Dit bestond uit:

o Traduction

Dit vak werd gegeven door mevr. Henrot in het vierde en vijfde jaar (1ste en 2de jaar van de specialisticà), dus het niveau lag eerder hoog. Dit was geen echte vertaalopdracht zoals bij ons, eerder een vertaalvergelijking. We moesten woordspelletjes uit Franse Asterix-albums vergelijken met die uit de Italiaanse versies. Voor ons niet eenvoudig aangezien we met twee vreemde talen moesten werken. Over die vertaalvergelijking hebben we dan een mondelinge presentatie moeten houden en een schriftelijk werk moeten indienen. Dit schriftelijke werk was dan een verdere uitdieping van wat er al mondeling was gepresenteerd. Interessant, maar zeker niet gemakkelijk.

o Liaison

Dit tolkvak volgden we bij mevr. Montfort in het vijfde jaar. Ook hier lag het niveau heel hoog. We moesten teksten in interviewvorm tolken in triade van het Italiaans naar het Frans en omgekeerd. Alweer niet eenvoudig, maar de medestudenten en de docente hielden rekening met ons, lazen iets minder snel en hielpen waar ze konden. Een heel leuk, maar bij momenten verschrikkelijk stresserend vak.

o Simulation

Simulation volgden we in het derde jaar en het niveauverschil was hier echt duidelijk merkbaar. Het was een beetje vergelijkbaar met de lessen mondelinge taalvaardigheid in het eerste jaar. Bedoeling was dat we een fictieve reis organiseerden naar Parijs. We werden opgedeeld in groepjes die dan instonden voor het vervoer, de gidsbeurten enz. Dit vak was een jaarvak, vandaar dat wij een aangepast examen kregen. Dit stelde niet veel voor, de docente (mevr. Montfort) babbelde gewoon een halfuurtje met ons over het schoolsysteem in België en de lessen die we volgen op Lessius. Verder moesten we ook een presentatie maken over een museum of bezienswaardigheid in Parijs maar die moesten we dan enkel aan haar voorstellen dus van stress was er weinig sprake.

• Italiaans (9 studiepunten) (Istituzione di Linguistica)
Dit vak wordt gegeven door de briljante Laura Vanelli. Het is een beetje vergelijkbaar met Algemene taalwetenschap en tekstwetenschap uit het eerste en tweede jaar. Fonetiek, fonologie, morfologie, lexicologie, syntaxis, semantiek en pragmatiek waren onderwerpen die aan bod kwamen. Dit vak was niet heel gemakkelijk maar wel razend interessant, vooral dankzij de lessen van docente Vanelli die alles heel helder uitlegt. Voor het examen waren er twee mogelijkheden. Ofwel kreeg je het in twee delen, een eerste deel over de helft van de leerstof eind november en een tweede deel eind januari. Een andere mogelijkheid was om eind januari of begin februari een examen te maken over alle leerstof. Wij kozen voor de eerste mogelijkheid en dat was heel goed te doen. Je krijgt hiervoor 3 keer per week les, 2 keer in blokken van 1,5 uur, op woensdag een blokje van drie kwartier.


Met Ryanair kan je heel goedkoop vliegen naar Treviso (van daaruit neem je dan een rechtstreekse SITA-bus naar Padova, een rit van een dik uur). Het grote probleem met Ryanair is wel dat je slechts 15kg bagage (+10kg handbagage) mag meenemen en dit is echt niet veel, bovendien betaal je bij overgewicht 15 euro per kilogram!! Je kan dit oplossen door iemand mee te laten reizen. Bij ons zijn de ouders van Andries met een groot deel van onze bagage naar Padova gereden en hebben er zo nog een weekje vakantie aan gebreid. Wij volgden dan met het vliegtuig. De papa en broer van Lotte zijn ons in februari komen halen dus onze bagageproblemen waren op die manier ook opgelost.

Zo, we hopen dat we jullie met dit verslag warm hebben kunnen maken voor een erasmusverblijf in Padova, neem het van ons aan, het is echt de moeite!

Als je nog vragen hebt, aarzel dan niet om ons te contacteren!